Kun je iets vertellen over hoe deze jongeman bij jou terechtkwam?
De jonge cliënt was net 18 geworden en volgde een opleiding in de zorg. Hij kwam bij mij terecht, omdat zijn thuissituatie erg ingewikkeld was. Met moeite kon hij mij vertellen dat zijn ouders midden in een scheiding zaten en dat zijn vader verslaafd was aan drugs. Die situatie had een enorme impact op hem.

Op welke manier merkte je dat aan hem?
Hij was ontzettend leergierig en gemotiveerd, maar tegelijkertijd droeg hij een last die niet bij een jongen van zijn leeftijd hoort. Hij nam een zorgende rol op zich binnen het gezin, wat we parentificatie noemen. Dat betekent dat hij amper nog ruimte had om gewoon jong te zijn. Dat is zonde, want door parentificatie raken kinderen en jongvolwassenen hun eigen behoeften kwijt.

Hoe heb je hem begeleid?
Ik heb hem een jaar lang ondersteund, vooral richting zijn eindexamen. In die tijd hebben we veel gepraat over hoe hij zichzelf kon beschermen tegen de situatie thuis. Het praten helpt, en ik heb gemerkt dat humor erbij gebruiken ook goed werkt. Een stukje psycho-educatie helpt ook enorm. Ik gaf hem bijvoorbeeld de uitleg vanuit het boek De Fontein, wat gaat over hoe je op jouw plaats kan staan in het gezinssysteem. Aan de hand van de cirkels van Covey heb ik hem geleerd vanuit zijn cirkel van invloed te denken en te handelen. Dit herkennen gaf hem veel inzicht. Ik merkte écht aan hem dat hij gedreven was om anders met deze situatie om te gaan.

Wat was voor hem een belangrijk kantelpunt?
Een heel waardevol moment was toen hij een brief had geschreven voor zijn vader. Die brief ging hij aan hem voorlezen, wat erg uitdagend was. Hij had besloten om twee maanden geen contact met zijn vader te hebben tijdens zijn examens, zodat hij zich volledig kon focussen op school. Dat was een krachtige, maar ook erg lastige beslissing.

Hoe kijk je terug op zijn proces?
Ik zag hem veranderen en hij ervaarde veel meer rust. In het begin voelde hij zich verantwoordelijk voor alles en iedereen, maar langzaam leerde hij dat hij zelf ook recht had op rust en ontwikkeling. Hij mocht weer jong zijn en aan zijn eigen behoeften denken. Ik ben trots op hem en ik voel me dankbaar dat ik deze jongeman heb kunnen helpen.

Wat zou je andere jongeren in vergelijkbare situaties willen meegeven?
De drempel om hulp te zoeken lijkt misschien groot, maar stap voor stap kom je er wel. Je staat er niet alleen voor. Als je jong bent is het niet jouw taak om de last van je ouders te dragen. Weet dat het kind in jou recht heeft op aandacht, verzorging en liefde.