"Toen ik de oproep voor Steunouders Waddinxveen las dacht ik direct: 'daar wil ik wel aan meewerken'. Na overleg met het thuisfront heb ik aangegeven dat mijn voorkeur uitgaat naar een kindje van 0 – 4 jaar.  Zowel de coördinator als ikzelf verwachtten dat het wel even zou duren voordat er een match was. Maar niets was minder waar, de match met mijn kleine vriendinnetje ontstond al voordat Steunouders Waddinxveen officieel geopend was. Hoe snel kan het gaan?

Vanaf 1 november 2022 mag ik zorgen voor een kittig meisje van bijna 2 jaar, dat goed weet wat ze wil. Ze is nog net te klein om te begrijpen wat tijd is, waardoor ze het nog niet helemaal snapt als ik haar vertel dat we straks weer naar mama gaan. Ze heeft de eerste paar weken langdurig gehuild en toen dat niet hielp probeerde ze het nog een toontje hoger en liet ze zien dat ze ook goed kon stampvoeten. Maar telkens als ik haar na 5 uur naar huis bracht, wilde ze me niet loslaten. Daaruit trokken haar moeder en ik de geruststellende conclusie dat het goed zit. Het komt wel goed tussen mij en mijn vriendinnetje, het heeft alleen wat tijd nodig.

Alles wat we leuk vinden

Natuurlijk is het leuk om te doen! De moeder heeft een cadeautje voor het leven gekregen en ik mag het 1 keer per week uitpakken en met haar spelen. Ik merk dat mijn geduld heel rekbaar is, omdat ik maximaal 2 dagdelen opvang verzorg. We doen samen dingen die we allebei leuk vinden: dansen, schommelen, de blaadjes wegschoppen en in de lucht gooien, dan regent het kleurtjes :-). Lekker met je laarsjes in een plas stampen en daarna naar de kinderboerderij. Dat laatste is onze favoriete bezigheid.

Zelf tijden aangeven

In principe kost het niet veel tijd, want je kan als steunouder zelf je opvangtijden aangeven en in overleg bepalen waar de opvang plaatsvindt. Dat wordt allemaal goed overlegd met ouder(s) en de coördinator van Steunouder.

Drie-eenheid

Is het makkelijk om te doen? Dat is - denk ik - afhankelijk van het kind/de kinderen die je als steunouder krijgt toegewezen. Maar dat is ook logisch: van te voren weet je waar je aan begint, een ouder vraagt niet voor niks steun, dus er is wel iets meer aan de hand dan gewoon oppassen. In onze steunouder-situatie hebben moeder en ik samen gezocht naar oplossingen om het wennen voor dit lieve, kittige meisje zo makkelijk mogelijk te maken. Wij hebben besloten dat wij op vrijdagochtend met z’n drietjes 2 uurtjes op pad gaan, zodat dochterlief ziet dat wij een drie-eenheid zijn.

Wat levert het op?

Het levert heel veel warmte en liefde. Ik word creatiever van geest omdat ik soms anders moet denken om tot een oplossing te komen. Ik mag weer heerlijke rode wangen in de buitenlucht gaan halen, want mijn vriendinnetje is echt een buitenkind. En als het dan toch even wat lastiger wordt, grijp ik terug op mijn favoriete Nanny Jo Frost met haar tips over rust – reinheid – regelmaat, of iets van dergelijke strekking.  Kortom: ik geniet volop!"