Met zijn allen op zo’n paradeboot; is dat nou nodig?
In 2014 schreef ik het artikel ‘Hulpverlener, hou je roze bril op!’ als afsluitend onderdeel van mijn opleiding maatschappelijk werk- en dienstverlening. Een klein betoog over de bewustwording van hulpverleners ten opzichte van de LGBT (lesbiennes, gays, biseksuelen en transgenders) doelgroep. Bewustwording over het bestaan van deze doelgroep en hoe je als hulpverlener tegenover een cliënt zit.
De kunst van het vragen stellen
Als ervaringsdeskundige heb ik in mijn eerdere artikel al een aantal tips gegeven aan mijn collega-hulpverleners. Het ging met name over hoe je een klant benadert. De basis begint voor mij met het stellen van een zogeheten ‘open vraag’. Een vraag waarbij iemand niet de keuze heeft uit ja of nee, maar zelf een antwoord kan en mag formuleren. ''Kun je wat vertellen over je relatie?" is een voorbeeld van een open vraag. Naast de open vraag stellen, is ook je lichaamshouding (non-verbaal) net zo belangrijk en bijvoorbeeld niet met je armen over elkaar te gaan staan. Doe je dat al? Fijn, heel goed en doe daar meer van. Voor degene die aan een mannelijke klant vragen of hij een vrouw heeft? Denk nog eens aan mijn tip, die kan een wereld van verschil maken.
Prima dat er homo's zijn, maar ze moeten niet voor mijn neus staan zoenen
Herkenbaar? Dit noem ik 'moderne homofobie'. Prima dat je zo bent, maar denk eens na over hoe iemand die onzeker is over zijn of haar geaardheid dit kan opvatten. Ik mag er wel zijn, maar ik mag niet helemaal mijzelf zijn. Dat is toch gek? In de media hoor je vaak dat homoseksualiteit nog niet écht wordt geaccepteerd. Acceptatie zou wat mij betreft vervangen mogen worden door genormaliseerd. Het zou normaal moeten zijn om de hand van je partner vast te houden op straat, zonder dat er een betonschaar aan te pas komt. Dat het normaal is om met je partner thuis te komen zonder dat je hebt verteld dat je homo bent. Dat het normaal is om over je geaardheid te praten zonder dat je daar een gevoel van schaamte bij krijgt.
Een parade voor iedereen
De LGBT valt onder de zogeheten minderheidsgroep. Ik zou het dan ook prachtig vinden wanneer de minderheidsgroepen in de toekomst meer met elkaar samenwerken. Hoe? Door met elkaar in gesprek te gaan en geïnformeerd te worden. Hulpverleners kunnen een belangrijke rol spelen in het samenbrengen van deze groepen, bijvoorbeeld door een podium te creëren waarbij informatie gedeeld wordt en er meer begrip voor elkaar ontstaat.
Tot die tijd blijven de boten varen. In ieder geval voor zo lang ik niet met mijn partner hand in hand durf te lopen op het station zonder dat daar mogelijke consequenties aan vast hangen.
