- Het is januari -

Ik druk op de bel van het gebouw. Er wordt vrijwel meteen open gedaan. Ik stap in de lift en op de achtste verdieping stap ik uit. De voordeur staat al open. Vanuit de woonkamer hoor ik: “Wil je je schoenen uitdoen? Ik heb net gestofzuigd!” Ik trek mijn schoenen uit en loop verder. Ana is een jonge alleenstaande moeder van een zoon (4 jaar) en dochter (6 weken). Ze woont in Delft, maar is hier helemaal op zichzelf aangewezen. Haar sociale netwerk, bestaande uit haar moeder, zussen en vriendinnen, wonen verder weg.

Toen Ana in Delft kwam wonen, had ze al schulden. Nu maakt ze haar post niet meer open. In haar vorige woonplaats probeerde ze alles op de rit te krijgen, maar het lukte niet. Buiten de financiële problemen om is er niet veel aan de hand; als moeder lukt het opvoeden van haar kinderen prima en het contact met haar moeder, zussen en vriendinnen is goed.

Rondom de financiën komt er te veel op haar af. Ana wil graag naar de schuldhulpverlening en haar administratie op orde brengen. Ana krijgt al drie maanden ondersteuning van een vrijwilliger om samen de administratie te ordenen. Maar, ondanks dat de vrijwilliger goed helpt, is deze hulp niet voldoende. Er moeten grotere stappen gezet worden om tot een duurzame oplossing te komen.

Hulp vanuit Vrij Toegankelijke Ondersteuning (VTO)

Ana wordt daarom aangemeld bij het project Vrij Toegankelijke Ondersteuning (VTO). Ze zit er compleet doorheen, maar weet dat ze stappen moet zetten om haar financiële problemen op te lossen. Vanuit VTO ga ik volledig naast Ana staan en delen we samen tijdelijk de regie over haar leven. Ana, de vrijwilliger en ik gaan met elkaar in gesprek. Welk doel willen we met elkaar behalen en wie doet wat? Ik focus me met Ana op het openen van de post, het aanmelden bij budgetbeheer en de contacten met de schuldhulpverlening, terwijl de vrijwilliger samen met Ana de administratie op orde gaat brengen.

De eerste acht weken ga ik twee keer per week bij haar langs. Op die manier kunnen we samen stappen maken. Ik ga met Ana mee naar de budgetbeheerder. We gaan samen naar de schuldhulpverlening en bellen schuldeisers om afspraken te maken. Ana is zelf erg ondernemend; naast onze contactmomenten app’t ze me regelmatig met nieuwe afspraken of dingen die ze gedaan heeft. De ondersteuning past bij haar en motiveert haar.

- Het is mei -

Samen hebben we grote stappen gemaakt. Ana staat op eigen verzoek onder bewind, de papieren bij de schuldhulpverlening zijn ingeleverd, het schuldenoverzicht is compleet en Ana maakt haar post weer open. De ondersteuning van de vrijwilliger is nèt afgelopen. De administratie is geordend en Ana kan alles zelf vinden.

Maar uitgangspunt is dat het past bij de cliënt én het duurzaam is.

In VTO ondersteunen een maatschappelijk werker van MEE en ik (vanuit Kwadraad) samen cliënten die niet in de reguliere hulpverlening ondersteuning krijgen. Dit kunnen mensen zijn met een te zware hulpvraag voor het Delft voor Elkaar, maar met een te lichte vraag voor de Toegang. Maar dit kunnen ook cliënten zijn waar veel speelt, maar waarbij de cliënten zelf geen concrete hulpvraag kunnen formuleren. Deze cliënten hebben vaak langdurige problemen, waar intensieve begeleiding voor nodig is om tot stabilisatie te komen. Bij VTO bieden wij deze intensieve ondersteuning in de thuissituatie. Tegelijkertijd zijn we op afstand bijna dagelijks te bereiken, via de app of telefoon. We zetten flexibel in op contact; speelt er nu iets? Dan proberen we dezelfde dag of week nog langs te komen. Of we sturen ’s avonds even een app’je om iemand aan een afspraak de volgende dag te herinneren. We doen wat nodig is om te stabiliseren.

Bij VTO gaan we tijdelijk, maximaal zes maanden en zonder indicatie, dicht naast de cliënt staan om met elkaar te werken aan een duurzame oplossing. De oplossingen komen in verschillende varianten, bijvoorbeeld zelfstandig verder kunnen na de ondersteuning van VTO of langdurige begeleiding via de WMO. Maar uitgangspunt is dat het past bij de klant én het duurzaam is.